Ο δικός μου παράδεισος έχει όνομα: Πολιχνίτος, Μυτιλήνη
Γράφει η Ταξούλα Ζάχου Παράδεισος, λέξη που το άκουσμα της σε ταξιδεύει μια που είναι συνυφασμένη με τη χαρά, την ασφάλεια, την ανεμελιά, τη γαλήνη του μυαλού. Μπορεί στην Αγία Γραφή να ορίζεται ως η πρώτη ειδυλλιακή κατοικία των ανθρώπων, όμως παράδεισος, είτε κοινός είτε όχι, νοείται για τον καθένα ότι τον αποφορτίζει από τις σκοτούρες και τα άγχη της καθημερινότητας, όπου το μυαλό ηρεμεί και ταξιδεύει. Για κάποιους είναι τόπος, για άλλους μια βραδιά με φίλους, μια ταινία, ή μια συναυλία. Για μένα παράδεισος είναι ότι σε “ξεγυμνώνει”…
Read More